An hoc usque quaque, aliter in vita?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quo tandem modo? Duo Reges: constructio interrete. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; At enim hic etiam dolore. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Nihil ad rem! Ne sit sane; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Deinde dolorem quem maximum? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Quis hoc dicit?: Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.
Quid adiuvas?: Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?
Bork: Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Beatus sibi videtur esse moriens.
Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.
Non est igitur voluptas bonum.

Quae est igitur causa istarum angustiarum? Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Quis istud, quaeso, nesciebat? Quae est igitur causa istarum angustiarum? An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Sed plane dicit quod intellegit.

Quo modo igitur evenit, ut hominis natura sola esset, quae hominem relinqueret, quali oblivisceretur corporis, quae summum bonum non in toto homine, sed in parte hominis poneret?

Bork

Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video
compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore
perceptarum voluptatum;